Բոլոր երեխաներն են սիրում լինել հերոս, հաղթել չար հակահերոսներին, լինել քաջ։ Այսօր ձեզ ներկայացվող խաղը երեխաներին իրական հերոս լինելու հնարավորություն է տալիս․ դե ինքներդ պատկերացրեք, թե այն որքան դուր կգա ձեր փոքրիկին։
Տանը հավանաբար կունենաք ռեզինե կենդանիների մեծ հավաքածու։ Ուրեմն, ընտրում ենք դրանցից մի քանիսը, թաքցնում տան տարբեր հատվածներում, բայց այնպիսի տեղեր, որ երեխայի համար հասանելի լինեն և ամրացնում սկոտչով։ Տեսեք, թե ինձ մոտ ինչպես է դա ստացվել։
Կենդանիներից մի մասը բավականին ակնհայտ տեղեր եմ փակցրել, մի քանիսն էլ այնպես եմ թաքցրել, որ Արեգը ստիպված լինի մի փոքր որոնել։
Երբ ամեն ինչ պատրաստ է, կանչեք երեխային և մտահոգված պատմեք, որ պատահար է եղել, ինչ-որ մեկը կենդանիներին առևանգել է իրենց տներից, և որ կենդանիները իր (երեխայի) օգնության կարիքն ունեն։
Սա խաղի հիմնական հատվածը։ Հիմա տեսնենք, թե ինչպես կարող ենք այն ավելի գրավիչ դարձնել։
Եթե երեխան 1.6-2 տարեկան է, կարելի է կենդանիներին տարբեր տեղեր թաքցնելու փոխարեն մեկ սկուտեղի վրա իրար կողք փակցնել և պատմել, որ կենդանիները թակարդն են ընկել, և անհրաժեշտ է նրանց ազատել։ Փոքրիկը պարզապես գորգին նստած բավական ժամանակ կզբաղվի սկուտեղին ամրացված կենդանիներին ազատելու գործողությամբ, գուցե անգամ վերջում փորձի նրանց սկոտչով հետ կպցնել :)
Տանը հավանաբար կունենաք ռեզինե կենդանիների մեծ հավաքածու։ Ուրեմն, ընտրում ենք դրանցից մի քանիսը, թաքցնում տան տարբեր հատվածներում, բայց այնպիսի տեղեր, որ երեխայի համար հասանելի լինեն և ամրացնում սկոտչով։ Տեսեք, թե ինձ մոտ ինչպես է դա ստացվել։
Երբ ամեն ինչ պատրաստ է, կանչեք երեխային և մտահոգված պատմեք, որ պատահար է եղել, ինչ-որ մեկը կենդանիներին առևանգել է իրենց տներից, և որ կենդանիները իր (երեխայի) օգնության կարիքն ունեն։
Սա խաղի հիմնական հատվածը։ Հիմա տեսնենք, թե ինչպես կարող ենք այն ավելի գրավիչ դարձնել։
- Կարելի է զանազան մանրամասներ մտածել, օրինակ՝ մինչ կենդանիներին թաքցնելը, նրանց բոլորին միասին լուսանկարել և լուսանկարը ցույց տալ երեխային, որպեսզի իմանա, թե ինչ է փնտրում և ամեն հաջորդ կենդանուն գտնելուց, լուսանկարով ճշտի, թե դեռ ում չի գտել։ Ես այդ նպատակի համար պլանշետ օգտագործեցի, և կարծես թե, Արեգին շատ դուր եկավ իր փոքրիկ հետախուզությունը իրագործելիս ձեռքի տակ պլանշետ ունենալը՝ ճիշտ զանազան գաջեթներ ունեցող սուպեր հերոսների պես։
- Բացի այդ ես Արեգի ուսից կախեցի մի պայուսակ, որտեղ նա տեղավորում էր գտած կենդանիներին։ Սա ևս հավելյալ գործնականություն է հաղորդում երեխային։
- Դե իսկ տանը իրենց բալիկներին սպասող ծնող կենդանիներ մասին պատմությունը ապահովում էր մեր Շերլոկի արկածի հուզական կողմը։
Վստահ եմ՝ փորձառու մամաները նաև վաղուց գլխի են ընկել, թե ինչու է պետք կենդանիներին պարզապես թաքցնելու փոխարեն սկոտչով փակցնել։ Այո, այո, հաճելի արկածներին զուգահեռ չենք մոռանում մատիկները աշխատացնելու մասին։
Եթե երեխան 1.6-2 տարեկան է, կարելի է կենդանիներին տարբեր տեղեր թաքցնելու փոխարեն մեկ սկուտեղի վրա իրար կողք փակցնել և պատմել, որ կենդանիները թակարդն են ընկել, և անհրաժեշտ է նրանց ազատել։ Փոքրիկը պարզապես գորգին նստած բավական ժամանակ կզբաղվի սկուտեղին ամրացված կենդանիներին ազատելու գործողությամբ, գուցե անգամ վերջում փորձի նրանց սկոտչով հետ կպցնել :)
Քանի որ, ես սկուտեղով տարբերակը Արեգի հետ չեմ փորձել շատ հետաքրքիր կլինի կարդալ ձեր մեկնաբանությունները, թե ինչպես արձագանքեցին փոքրիկները, ինչ հետաքրքիր դեպքեր գրանցեցիք։
Դե իսկ մեծիկական տարբերակը Արեգը իսկապես շատ սիրեց, երբեմն անգամ հենց ինքն է խնդրում, որ նորից այդ խաղը կամզակերպեմ և սպասում է սենյակում, մինչև բոլոր կենդանիներին թաքցնեմ և իրեն կանչեմ։
No comments:
Post a Comment